Voorkom dubbele accijns als je accijnsgoederen exporteert

Accijnsgoederen zijn producten die je verkoopt of maakt en waarover je accijnsbetaalt aan de Nederlandse overheid. De douane zorgt voor het ontvangen van de accijns. Je doet geen douaneaangifte als je accijnsgoederen exporteert naar een ander EU-land. Een douaneaangifte is wel nodig bij export buiten de EU.

Accijnsgoederen bestaan uit zes hoofdgroepen: bier, wijn en tussenproducten, overige alcoholhoudende dranken, tabaksproducten en minerale oliën.

Geschorst of veraccijnsd exporteren

Je kunt accijnsgoederen onder ‘schorsing van accijns’ of ‘veraccijnsd’ leveren naar het buitenland.

Schorsing van accijns

Je betaalt zelf geen accijns in Nederland en je klant betaalt geen accijns bij ontvangst van de producten. Je klant berekent pas accijns wanneer die de producten in eigen land verkoopt. Voor het geschorst leveren van accijns heb je een vergunning Geregistreerd Afzender nodig. En je klant heeft een vergunning Accijnsgoederenplaats (AGP) of vergunning Geregistreerd Geadresseerde nodig.

Veraccijnsd vervoer

Je betaalt zelf accijns in Nederland. En je klant betaalt de accijns in het eigen land wanneer de accijnsgoederen daar aankomen.

Export binnen de EU

Als je binnen de EU exporteert, doe je geen uitvoeraangifte bij de douane. Er zijn regels voor de btw en accijns. Hieronder lees je de verschillen tussen accijnsgoederen veraccijnsd leveren, of onder schorsing van accijns. Ook maakt het uit of je verkoopt aan bedrijven of consumenten.

Geschorst leveren aan bedrijven

John Sampers, adviseur bij douanedienstverlener SGS Maco, legt uit hoe je accijnsgoederen geschorst binnen de EU exporteert.

1. "Klanten met een bedrijf hebben een vergunning voor een Belastingentrepot (AGP) of een vergunning Geregistreerd Geadresseerde nodig. Goederen geschorst van accijns leveren kan alleen met het vergunningsnummer van je klant."
2. "Maak een e-AD op en zet het vergunningnummer hierop. Geef de zending aan in het Excise Movement and Control System (EMCS). Je krijgt daarna een Administratieve Referentie Code (ARC)."

Belastingdiensten controleren zendingen. "Geef de vervoerder een geprinte versie van het e-AD mee. Of noem de ARC op het vervoersdocument of je verkoopfactuur. Op deze documenten zien belastingdiensten wie verantwoordelijk is voor het betalen van accijns", vertelt Sampers.

Veraccijnsd leveren aan bedrijven

Heeft je klant in het andere EU-land geen vergunning Belastingentrepot of Geregistreerd Geadresseerde? Dan betaal jij de accijns in Nederland. Deze vraag je later weer terug. 

Heb je zelf een vergunning AGP of Geregistreerd Geadresseerde? Dan geef je eerst de accijnsgoederen aan via Mijn Douane. Je noemt hier de hoeveelheid accijnsgoederen die je exporteert. Hierna draag je accijns af aan de Nederlandse Belastingdienst. Zonder de vergunningen heb je de Nederlandse accijns al betaald op het moment dat je de accijnsgoederen ontving.

Na het betalen van de Nederlandse accijns neem je de volgende stappen:

1. Vraag een Vergunning gecertificeerd afzender aan. Je klant in de andere EU-lidstaat heeft een Vergunning gecertificeerd geadresseerde nodig. 
2. Meld de zending voor vertrek aan in het Excise Movement and Control System (EMCS). 
3. In het EMCS maak je een vereenvoudigd elektronisch administratief geleidedocument (e-VAD) op. Dit e-VAD krijgt je klant digitaal.
4. Je klant zet in het EMCS dat die de zending heeft ontvangen. Hiervan krijg je een melding. 
5. Met deze melding vraag je de betaalde Nederlandse accijns terug.

Veraccijnsd leveren aan consumenten

Alleen bedrijven hebben een vergunning Belastingentrepot (AGP) of Geregistreerd Geadresseerde. Hierdoor lever je aan consumenten nooit geschorst van accijns.
“In het EU-land waar je accijnsgoederen levert aan consumenten betaal je de accijns van dat land”, vertelt Sampers. “Je hebt in dat land een fiscaal vertegenwoordiger nodig die dit voor je regelt." Je doet hetzelfde als bij veraccijnsd leveren aan bedrijven. “Pas wel het adreslabel op het pakket aan”, tipt Sampers. “Hierop zet je welke partij als fiscaal vertegenwoordiger de accijns afdraagt. Zo weet de douane in het bestemmingsland dat de accijns betaald wordt.”
Je mag ook zelf de accijnsafdracht regelen. Je meldt je bij de autoriteit in dat EU-land en geeft door dat de zending eraan komt. Deze melding verplicht jou tot het betalen van accijns in dat land, ook wel ‘zekerheid stellen’ genoemd.

Export buiten de EU

Schorsing van accijns

Jörg Bruijn is accijnsspecialist bij Nedcargo, een logistiek dienstverlener voor de export van dranken. Hij legt uit hoe je geschorst van accijns levert: “Het geschorst van accijns leveren van accijnsgoederen buiten de EU is niet moeilijk.” Zo exporteer je accijnsgoederen geschorst buiten de EU: 

1. Vul een elektronisch administratief document (e-AD) in. Dat doe je in het Excise Movement and Control System (EMCS). Je kiest de ‘bestemming uitvoer’. Je krijgt dan een Administratieve Referentie Code (ARC).
2. Doe een aangifte ten uitvoer.
3. Zet het ARC-nummer in je aangifte ten uitvoer en je accijnsvergunningnummer. Als je een AGP van een ander gebruikt, noem dan dat vergunningnummer.
4. De douane meldt je uitvoeraangifte af met een ‘confirmation of exit’ als je zending de EU verlaat. Geef deze confirmation of exit daarna zelf aan bij de Centrale Unit Accijns (CUA) van de douane in Emmen. Dit douanekantoor meldt je e-AD af in het EMCS.

Veraccijnsd

Een e-AD is niet nodig als je de accijns in Nederland betaalt. Je doet wel een uitvoeraangifte, eventueel via je logistiek dienstverlener. De betaalde accijns vraag je terug.

Aangifte bestemmingsland

Soms moet je als exporteur in het bestemmingsland ook zelf zaken met de plaatselijke douane regelen. Dit hangt af van de Incoterms®-regel. Deze spreek je met je klant af.

“Wij komen regelmatig exporteurs tegen die onder Incoterm® DDP leveren. Dit betekent dat jij de complete invoer van de accijnsgoederen in het land van je klant regelt”, licht Bruijn toe. “Je bent verantwoordelijk voor de invoeraangifte en je draagt invoerbelastingen af in dat land af. Denk aan invoerrechten, btw en accijns. Dat maakt exporteren ingewikkelder. Als je andere Incoterms® afspreekt, is je klant zelf verantwoordelijk voor de invoer.”

Voorkom verkeerde aangifte

“Zonder ervaring met accijnsgoederen exporteren is een fout snel gemaakt”, waarschuwt Bruijn. “Bijvoorbeeld als je de douaneaangifte verkeerd invult. Of als je bij een DDP-zending een verkeerde goederencode gebruikt waardoor je mogelijk te weinig accijns berekent.” Als je een logistiek dienstverlener met kennis van accijnswetgeving inschakelt, voorkom je problemen bij de douane.

Overige documenten

Het bestemmingsland bepaalt welke documenten je verder nodig hebt voor de import van je accijnsgoederen. Behalve een verkoopfactuur heb je in sommige landen een oorsprongsdocument of een legalisatie van je factuur nodig. In de Access2Markets vind je welke documenten het bestemmingsland vraagt en welke producteisen daar gelden.

Terugvragen betaalde accijns

Als je accijnsgoederen alleen veraccijnsd kunt leveren, betaal je Nederlands accijns. Bijvoorbeeld omdat je geen vergunning hebt. Je klant betaalt dan de accijns in diens land. De Nederlandse accijns die je betaalde vraag je terug via Mijn Douane. Hierdoor betaal je geen dubbele accijns voor je producten. Voor het terugvragen is een wettelijke termijn. Deze loopt tot drie maanden na het kwartaal waarin je accijnsgoederen leverde.

Je krijgt alleen accijns terug als je laat zien dat je in Nederland accijns betaalde. En dat je buitenlandse klant de accijnsgoederen ontving Je bewijst dit met het e-VAD. Je klant meldde de ontvangen dan al in het EMCS.

Tip: koop je accijnsgoederen in? Laat je leverancier dan op de verkoopfactuur apart opschrijven welk bedrag aan accijns je betaalt.