Diensten verrichten in het buitenland, zo regel je het goed

Als je diensten in het buitenland verricht, zijn de regels anders dan in Nederland. Verdiep je vooraf in onderwerpen als vergunningen, belastingen, verzekeringen en administratieve verplichtingen ter plaatse. Drie experts leggen uit hoe de regels voor diensten werken. In de EU en daarbuiten. Want ‘ondernemers denken hier vaak te makkelijk over’.

Maak van je exportplannen een succes

Krijg waardevolle tips in onze e-mailserie over exporteren

Meld je aan

Vaak beperken regels in het buitenland de exportkansen voor Nederlandse ondernemers. Internationaal jurist Hans van Velzen adviseert om ook in de EU per land uit te zoeken aan welke regels en verplichtingen je moet voldoen. “Ondernemers denken hier vaak te makkelijk over of vergeten het zelfs. Naast alle regels lopen ze tijdens een klus ook tegen een andere taal of cultuurverschillen aan. Als ze eenmaal bezig zijn, is het meestal te laat om hier goed op in te spelen.”

In de EU

In de EU is er vrij verkeer van diensten en personen. Je hebt geen visum nodig. Een ID-kaart of paspoort is voldoende voor EU-burgers. Van Velzen vindt het vrije verkeer van diensten een mooi uitgangspunt waar toch nog veel winst te halen is. “Per land zijn er andere wetten en regels voor het tijdelijk tewerkstellen van werknemers in het werkland. Zo moet je aan bepaalde administratieve verplichtingen voldoen en je werknemers vooraf in het land aanmelden. In sommige EU-lidstaten is de aanstelling van een nationale vertegenwoordiger verplicht. Als er sprake is van een beschermd beroep heb je voor het verrichten van diensten vaak een vergunning nodig.”

Verschillen tussen landen

Als je werkzaamheden onder de beschermde ofwel gereglementeerde beroepen vallen in het werkland dan zijn er extra regels. De lijst van gereglementeerde beroepen verschilt per EU-land. Soms heb je een vergunning nodig als je een dienst uitvoert. Deze vraag je aan in het EU-land waar je gaat werken. Je krijgt deze vergunning alleen als je aan de voorwaarden voldoet. Dit bewijs je met een EU-verklaring die je aanvraagt bij KVK.

De regels verschillen soms per land of regio. Voor activiteiten in de bouwsector zijn vaak extra plichten. Van Velzen geeft twee voorbeelden.

  1. Als je bouwwerkzaamheden uitvoert in Duitsland zijn je werkzaamheden vergunningsvrij of vergunningsplichtig.
  2. Als je een opdracht uitvoert in België kom je regionale verschillen tegen. In Vlaanderen en Brussel mag je zo aan de slag. In Wallonië zijn diploma-eisen.

Buiten de EU

Als je diensten buiten de EU verricht, heb je een geldig paspoort nodig als identiteitsbewijs. Vaak zijn er nog andere verplichtingen. “Een visum, daar denk je dan nog wel aan. Maar heb je wel eens gehoord van een collectieve arbeidsvoorwaardenplicht, bronbelasting of registratieplicht?”, somt Van Velzen op. Controleer op de website van de ambassadeof en welke vergunningen je in het land nodig hebt.

Als je een dienst in een land buiten de EU uitvoert, heb je in de meeste landen een tijdelijk werkvisum nodig. Beschrijf hiervoor duidelijk wat je gaat doen. Bijvoorbeeld aftersales. Dit neem je op in de ‘purchase & sale agreement’ tussen je bedrijf en je buitenlandse klant. Voor sommige landen heb je geen werkvisum nodig voor aftersales activiteiten. Bijvoorbeeld in Canada, Japan en Singapore, als je aan de voorwaarden voldoet.

Een visum, daar denk je dan nog wel aan.

Belastingen

Bij het verrichten van diensten in het buitenland zijn er voor de belastingen vaak enkele standaardregels.

  • Als je vanuit Nederland werkt, is meestal de Nederlandse wet voor de belastingen van toepassing. Doe je werkzaamheden in een ander land, dan zijn er soms nationale belastingregels.
  • Als je in Nederland woont, geef je je totale wereldinkomen aan in je belastingaangifte. Je wereldinkomen is je Nederlandse en niet-Nederlandse inkomen samen.

Dennis Jongbloed is fiscaal jurist en eigenaar van het gelijknamige bedrijf. Samen met collega Emile Klomp adviseert hij ondernemers over nationale en internationale belastingkwesties. Dat de genoemde regels in de praktijk net even anders werken, leggen ze hieronder uit.

Inkomstenbelasting

“Je inkomsten geef je in Nederland aan. Dit betekent niet dat je hierover altijd in Nederland inkomstenbelasting betaalt”, stelt Jongbloed. “Dit hangt af van welk land je ‘fiscale woonplaats’ is. En waar je de werkzaamheden verricht.”

Fiscale woonplaats

Je fiscale woonplaats is de plaats waar je sociale leven zich voor het grootste deel afspeelt. Er zijn geen EU-regels waarin staat waar je inkomstenbelasting betaalt als je in een ander EU-land werkt of woont.

Het land van je fiscale woonplaats heft meestal belasting over al je inkomsten. Behalve als op grond van een belastingverdrag het heffingsrecht aan een ander land toekomt. Klomp voegt toe: “In die gevallen heft het land waar het inkomen vandaan komt. Dit noem je ook wel het bronland, en niet het woonland. Nederland geeft dan een zogeheten voorkoming van dubbele belasting voor het inkomen dat aan een ander land is toegewezen."

Belastingverdragen

Nederland heeft belastingverdragen met veel landen in en buiten de EU. In deze verdragen staat welk land in internationale gevallen over welke inkomsten belasting heft. Deze inkomsten bestaan bijvoorbeeld uit loon, pensioen, uitkering of winst.

Uitgangspunt is dat je maar één keer belasting betaalt over je inkomsten en vermogen. Ontvang je inkomsten uit een land zonder verdrag? Dan geeft Nederland in sommige gevallen eenzijdig voorkoming van dubbele belastingheffing. Dit geldt voor landen in en buiten de EU.

183-dagenregeling

De verdeling van het heffingsrecht over inkomen uit loondienst in grensoverschrijdende gevallen is onderdeel van de belastingverdragen. Deze verdeling vindt vaak plaats volgens de zogeheten 183-dagenregeling. Deze bepaalt welk land loonbelasting heft op het inkomen van je werknemers. Het land waar je werknemer woont. Of het land waar je medewerker een klus voor je doet. 

De 183-dagenregeling bestaat uit drie voorwaarden. Klomp benadrukt: “Meestal heft het werkland belasting over het loon. Als je aan alle voorwaarden voldoet, mag het woonland belasting heffen. Voldoe je niet aan deze drie voorwaarden, dan heft het werkland belasting.”

Geen loondienst

De 183-dagenregeling geldt alleen wanneer er sprake is van loondienst. De regeling is bijvoorbeeld niet voor zzp’ers. Als zzp’er heb je vaak een eenmanszaak als rechtsvorm voor je bedrijf. En geen personeel in dienst. Je werkt zelfstandig voor verschillende opdrachtgevers, zonder dat er sprake is van een dienstverband. Deze werkzaamheden verricht je als zelfstandig ondernemer. En niet als medewerker van je bedrijf.

Voldoe je niet aan deze drie voorwaarden, dan mag het werkland belasting heffen.

Btw

Bij dienstverlening aan btw-plichtige bedrijven in een ander EU-land verleg je meestal de btw naar je klanten. Zij berekenen zelf de btw en betalen deze in hun eigen land. Soms lever je diensten aan een buitenlandse consument of organisatie zonder btw-identificatienummer. Dan breng je Nederlandse btw in rekening. Het maakt niet uit of je klant in of buiten de EU zit.

Enkele diensten zijn belast in het land waar de consument woont. Bijvoorbeeld diensten rondom onroerende zaken of cultuur, kunst, sport et cetera. Kijk goed in welk land je dienst belast is voor de btw. Als dat in een andere EU-staat is, maak dan gebruik van het éénloketsysteem van de Nederlandse Belastingdienst. In dit systeem geef je makkelijk de omzetbelasting in andere EU-lidstaten aan. De Belastingdienst zet je aangifte en betaling door naar de belastingdienst van het EU-land.

Als je diensten aan btw-plichtige bedrijven buiten de EU verricht, stuur je een factuur zonder Nederlandse btw. Bij de nationale belastingdienst in het land zelf vraag je na of en hoe je btw-aangifte doet.

Met het hulpmiddel van de Belastingdienst controleer je wat je met de btw moet doen.

Verzekeringen

Als je in het buitenland gaat werken, heeft dit gevolgen voor je verzekeringen. Denk aan je sociale verzekering en zorgverzekering.

Sociaal verzekerd in Nederland

Sociale verzekeringen zijn bijvoorbeeld de Algemene Ouderdomswet (AOW), kinderbijslag en arbeidsongeschiktheid. Nederland heeft met meer landen verdragen over sociale zekerheid. Als je in een verdragsland werkt, mag je in Nederland sociaal verzekerd blijven. Je bewijst dit in het buitenland met een A1-verklaring/certificate of coverage. Dit vraag je aan bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Deze organisatie helpt je ook bij vragen over dit onderwerp.

In veel landen mag je pas starten met je activiteiten nadat je dit certficaat inlevert bij je buitenlandse klant. 

Internationale zorgverzekering

Als je in het buitenland een klus doet en in het ziekenhuis belandt, wil je deze kosten vergoed krijgen. Denk dan na of je een internationale zorgverzekering wilt afsluiten. Deze verzekering gebruik je wanneer je (tijdelijk) in het buitenland werkt, woont of reist. Soms biedt je Nederlandse of nationale zorgverzekering onvoldoende dekking in het buitenland. Bespreek je vragen over je eigen situatie met je zorgverzekeraar of tussenpersoon.

Beroepsmaterialen meenemen

Voor sommige klussen in het buitenland neem je beroepsmaterialen mee. Gereedschappen of instrumenten bijvoorbeeld. In de EU is hiervoor een vrij verkeer van goederen.

Voor het tijdelijk meenemen van beroepsmaterialen naar een niet-EU-land doe je aangifte bij de douane. Dit doe je voor de uitvoer uit Nederland en voor de invoer in het bestemmingsland. Hiervoor gebruik je een ATA-carnet. Met dit document betaal je geen invoerrechten en btw. En voorkom je vertraging en administratieve rompslomp aan de grens.

Subsidie inhuren kennis

Bepaal voordat je een klus aanneemt in een ander land wat de wetten en regels zijn. Ga na of er subsidiemogelijkheden van de overheid zijn. Een kennisvoucher van RVO bijvoorbeeld. Hiermee ontvang je een vergoeding van 50% op de kosten van een ingehuurde expert. Het maximum subsidiebedrag is 2.500 euro.