Na vakantie van start met import: ‘Leuk idee is niet genoeg’

De lekkerste wijn, smaakvolle olijfolie, handgemaakte serviezen, tassen en kleding. In het buitenland kom je wel eens iets tegen waarvan je denkt: waarom hebben we dit in Nederland niet? Geregeld ontstaat het idee voor een eigen bedrijf dan ook op vakantie. Maar met alleen een goed idee kom je er vaak niet.

Maak van je importplannen een succes

Krijg waardevolle tips in onze e-mailserie over importeren

Meld je aan

“Ik was met mijn man op vakantie in Ghana. Ik was net mijn baan kwijtgeraakt en wilde eigenlijk vooral uitrusten”, herinnert Altagracia Kotzebue zich. “Maar toen ik de vrouwen daar bezig zag met shea butter en volledig natuurlijke cosmetica raakte ik geïnspireerd.”
Het was de start van haar eigen bedrijf Urban Africa Naturals. Naast een webshop voor particulieren, heeft Kotzebue inmiddels een groothandel voor zakelijke klanten.

Van vakantiedroom naar eigen bedrijf

In en na de zomer melden zich elk jaar nieuwe ‘dromers’ bij het KVK-adviesteam. Ze stellen vragen over het importeren van producten die ze tijdens een vakantie hebben gezien of geproefd. “Olijfolie en wijn zijn sprekende voorbeelden”, weet ondernemersadviseur Jacob van der Vis. “Maar ook kleding, tassen, kleden. Vaak een beetje ambachtelijke producten.”


‘Alle kosten terugverdienen’

Maar niet iedere vakantiedroom wordt een succes. Er komen goede plannen voorbij, maar ook veel mensen die geen idee hebben van de kansen en risico’s. Zo’n tachtig procent van de startende ondernemers komt binnen de eerste vijf jaar nog niet rond van hun bedrijf. “Soms is het mijn taak om heel kritisch te zijn. Een leuk idee is meestal niet genoeg. Dan is iemand heel enthousiast, maar heeft diegene nog niet nagedacht over transport, verzekeringen of invoerrechten. Al die kosten moet je terugverdienen."

Veel mensen hebben geen idee van de kansen en de risico's

En wat echt vaak vergeten wordt: het eigen salaris. Misschien kun je het eerste jaar voor lief nemen dat je niets verdient, maar wat doe je als dat na drie jaar nog zo is? Uiteindelijk wil je er wel aan verdienen toch?”

Zo begon ook Tessa Versteeg met haar DIA Living. Ze nam vanuit Marrakesh 60 kilo aan woonaccessoires mee naar Nederland. Op Instagram had ze al wat foto’s gepost en kreeg ze veel positieve reacties. “Daarna ben ik doorgegaan met transport in vrachtwagens. Het bedrijf werd alleen maar groter. Dus toen moest ik over op zeetransport.”

Transport en inklaren bij import: 'Ingewikkeld!'

Vanaf dat moment koos Versteeg voor samenwerking met een expediteur. Er was af en toe al wat misgegaan en dat wilde ze voor het vervolg voorkomen.  “Er komt gewoon megaveel kijken bij importeren. Dan is het fijn dat je geen zorgen hoeft te hebben over zaken als transport en inklaren.”

Risico’s

Ook risico’s worden vaak onderschat. “Elektronica moet veilig zijn. Van voedsel moeten je klanten niet ziek worden. Als jij een product van buiten de EER op de Europese markt brengt, ben je daar als importeur ook verantwoordelijk voor”, legt Van der Vis uit.

Er zijn ook succesverhalen. Mensen die al een bedrijf hebben bijvoorbeeld, ontdekken in het buitenland soms nieuwe kansen. “Maar ook starters die al wat langer hebben nagedacht over hun plan. Ze beseffen dat niet iedereen dezelfde producten mooi vindt. En dat een wijntje zonder de Spaanse zon en paella anders smaakt. Zij beginnen wat kleiner en bouwen het rustig op.”
Dat is ook het advies dat Van der Vis vaak geeft aan de mensen die spontaan willen starten met een bedrijf. “Probeer het eerst eens. Zeg je baan nog niet op. Vraag om samples of bestel wat kleine hoeveelheden. Kijk maar eens of er vraag is en hoe het je bevalt.”

Parttime ondernemen

Die weg koos Erik Hobé. Hij bleef voor zijn baas werken terwijl hij daarnaast zijn eigen kleinschalige wijnhandel opzette. “Ik koos bewust voor het leveren van wijn aan de horeca en niet aan consumenten. Dan moet je een webshop opzetten en na je werk elke dag nog pakketjes inpakken en opsturen. Ik ben vijf dagen per week actief als logistiek accountmanager bij Friesland Campina. Dit wilde ik ernaast doen. Eerst maar eens zien of ik het leuk vond en of het zou aanslaan.”

Leuk vindt Hobé het nog steeds. Maar ondernemen gaat niet altijd even makkelijk. Hij hoopte inmiddels een dag minder voor ‘de baas’ te werken om zijn geld met wijn te verdienen. Dat plan is nog niet geslaagd. “Ik verdien met de wijn genoeg om een paar keer per jaar goed uit eten te gaan, maar nog niet voldoende om op mijn werk uren in te leveren.” Wijn importeren ziet Hobé nu als een hobby die geld opbrengt.

Wil je weten of jouw plan kans van slagen heeft? En welke stappen je nog moet zetten voor een succesvolle start? Neem contact op met het KVK Adviesteam: 088 585 22 22. 

Erik Hobé tussen de wijnvaten bij een van zijn leveranciers.