Duurzaam textiel als springplank naar een nieuw leven

Makers Unite is een start-up in Amsterdam, waar ‘nieuwkomers' duurzame textielproducten ontwerpen en maken voor verschillende opdrachtgevers zoals Ben & Jerry's en Lush Cosmetics. De werknemers, veelal vluchtelingen en migranten, volgen een ontwikkelingsprogramma waarmee ze hun loopbaan na verloop van tijd ergens anders kunnen voortzetten.

Duurzaamheid uitdragen

Hoewel Makers Unite alleen werkt met duurzame, gerecyclede en geüpcyclede producten, ziet medeoprichter en directeur Thami Schweichler zijn bedrijf in de eerste plaats als een sociale onderneming. “Alles wat wij doen heeft tot doel de samenleving inclusiever te maken en vluchtelingen te laten participeren door het maken van duurzame textiele producten. Steeds meer bedrijven willen ook een transitie maken. Een deel van onze doelgroep bestaat uit modemerken die zich realiseren dat hun producten slecht zijn voor het milieu en die eerlijker willen produceren. Daarnaast bedienen we bedrijven die op zoek zijn naar merchandise om hun duurzaamheid uit te dragen.”
De collectie van de Amsterdamse start-up bestaat onder meer uit laptophoezen en tassen, gemaakt van reddingsvesten die werden achtergelaten door vluchtelingen die in Griekenland aankwamen.

Geld is een middel

Duurzaam ondernemen betekent voor Makers Unite bedenken hoe je met de aarde omgaat. Schweichler: “Als we dat blijven doen zoals we altijd deden, hebben we straks geen aarde meer. Het is de verantwoordelijkheid van elke ondernemer om een positieve impact te maken. Vanuit die gedachte is zorgen voor de wereld belangrijker dan winst maken. Want wat heb je aan winst als je geen aarde meer hebt? Natuurlijk moeten we wel winst maken om te blijven bestaan, maar het is geen doel op zich. Het doel is impact bereiken, schoon werken en mensen helpen. En geld is een middel om dat te doen.”

 

Te sociaal én te commercieel

Duurzaam en sociaal produceren heeft meer voor- dan nadelen, vindt Schweichler. “Het is zeker duurder om zo te werken, maar we behalen op andere vlakken veel meer winst: minder CO2-uitstoot, minder werkloosheid en minder eenzaamheid.” Deze manier van denken en werken maakt het wel moeilijker om investeerders te vinden, erkent hij. “Wij zijn te sociaal voor de bank en te commercieel voor de fondsen. Dat betekent dat we op zoek moeten naar investeerders die onze doelstellingen onderschrijven. Wij hebben door veel te netwerken en met behulp van het collectief Generous Minds een consortium aan impactinvesteerders gevonden die wel op zoek zijn naar rentabiliteit, maar geen venture kapitalisten zijn. Zij geloven in ons product en in onze missie.”

Bereid meer te betalen

Makers Unite koopt zijn grondstoffen in via een netwerk van Europese textielleveranciers en distributeurs. “Wij kunnen de duurzaamheid van de materialen eenvoudig controleren door de certificaten die eraan hangen. Deze materialen zijn doorgaans duurder dan niet-duurzame. Maar onze klanten willen het verschil maken en ze willen een kwalitatief goed product. Dan zijn ze ook bereid wat meer te betalen.” Voor het eigen afval hanteert het bedrijf dezelfde regels als voor de productie: “Wij gebruiken een sorteringssysteem. Slechts een klein deel is echt afval, maar de meeste materialen laten we ergens anders hergebruiken.”

Wat is je drive?

Makers Unite werkt met mensen die vaak een heel andere achtergrond dan de textielproductie hebben. “De eerste vraag die wij onze werknemers stellen is: wat is je drive om hier te komen werken? Zo weten we al snel of iemand onze missie onderschrijft. Voor veel van onze medewerkers is werk een manier om een persoonlijke doelstelling te bereiken, bijvoorbeeld om een plek te vinden in de samenleving. Het is mooi om daar een onderdeel van te zijn.”

Levensduur verlengen

Schweichler ziet om zich heen een beweging naar meer duurzaamheid, mede gestimuleerd door de overheid die in 2050 een circulaire economie wil bereiken. “Dat heeft een sterke invloed op het bedrijfsleven, waar een aantal ondernemers nu versneld wil verduurzamen. Dat zie ik ook aan de nieuwe generatie studenten. Die willen werken voor betekenisvolle bedrijven en niet zomaar wat doen. Mede als gevolg van corona is zeker in de textiel en mode het besef gekomen dat mode na olie de meest vervuilende industrie is. Mensen zijn bewuster geworden en zoeken naar eerlijker kleding of zelfs tweedehands. Dat levert veel nieuwe kansen en ook nieuwe banen op. Denk bijvoorbeeld aan manieren om minder te produceren maar toch geld te verdienen, door de levensduur van kleding te verlengen, of door het lenen van kleding aan consumenten in plaats van verkopen.” Bedreigingen zijn er ook altijd voor duurzame ondernemers, zegt Schweichler. “Bij innovatie heb je altijd risico’s. Je kunt wel geloven dat het consumentengedrag gaat veranderen, maar dat moet eerst maar eens blijken. Het blijft een gokje om te innoveren als je niet zeker weet dat de consument iets ook echt wil.”

'Vluchtelingenfabriek' in Istanbul

Schweichler ziet voor Makers Unite diverse internationale mogelijkheden en is daar al druk mee bezig. “Allereerst leveren we al producten aan internationale merken. Daarnaast zijn we bezig met het opzetten van een fabriek in Istanbul, speciaal voor vluchtelingen in Turkije. We willen het sociale programma dat we in Nederland hebben ontwikkeld ook daar uitrollen en die vluchtelingen de kans geven aan de slag te gaan. De financiering voor de nieuwe fabriek is rond en we hopen binnenkort te kunnen opstarten.” En er zijn nog meer groeiplannen. “Het is nog onder embargo, maar we gaan in juli een business-to-business reparatiemodel beginnen in een joint venture met een wereldwijd bekend duurzaam merk. We hopen daarmee binnen vier jaar zo’n 150 banen in Nederland te creëren.”

Steun om te experimenteren

In de komende drie jaar hoopt Schweichler nog meer banen te creëren voor nieuwkomers, door meer merken aan zich te binden. “Bijvoorbeeld door het leveren van reparatiediensten en door kennisuitwisselingstrajecten, waarin we merken helpen bij het ontwikkelen van een duurzaamheidstrategie. Nederland is een geweldig land om te experimenteren. We krijgen veel steun van investeerders maar ook van het publiek om concepten te ontwikkelen die we wereldwijd kunnen uitrollen. Ik hoor vaker ‘ga maar proberen’ dan ‘het gaat toch niet lukken’. Ik hoop dat mede daardoor over een aantal jaar duidelijk is dat sociaal ondernemerschap gewoon ondernemerschap is. Zodat elk bedrijf de verantwoordelijkheid neemt om impact te creëren.”